In Nederland wonen zeker al 100 Handleeskundigen

Korte levensbeschrijving van Carla Bronkhorst als handleeskundige, gelaatkundige, astroloog, tarotist, coach en docent.

 Carla: Mede door de erfelijke eigenschappen van mijn grootmoeder (van moeders kant), ben ik geworden wie ik nu ben. Mijn Oma, die ik helaas niet heb gekend, was van Javaanse adel. Zij had geen schoolopleiding, maar bezat bijzondere gaven en een heel goed verstand. Zij was opgevoed met de symboliek van de bijbel; zij was zowel kruidenkundige, als genezeres en zij was daarbij ook nog mediamiek, helderziend/-horend/- voelend- en helder ruikend. Mijn moeder, één  van haar zusters en haar jongste broer, hadden dezelfde eigenschappen als mijn oma. Het geluk wil, dat ik nagenoeg dezelfde genen heb als zij.

Door omstandigheden moest ik zelf in mijn onderhoud voorzien. Daarvoor schreef ik mij in bij diverse uitzendbureaus. Ik werd ontslagen en kwam (na mijn omzwervingen via mijn werk) in contact met het UWV voor een uitkering. Een aardige medewerker kwam met een uitstekend idee, nl. om me in te schrijven als “kleine zelfstandige”, tegenwoordig zgn. “ZZP-er”. Zo gezegd, zo gedaan en ik startte een naaiatelier.

Ook, vanwege mijn leeftijd kwam ik nergens meer aan een vaste baan in de maatschappij. Uiteindelijk kwam ik via een uitzendbureau bij de Bibliotheek terecht, bij de zgn. “Vliegende Brigade” (contact met veel mensen van alle rangen/standen en nationaliteiten). Ik vroeg aan het hoofd van een van de filialen wat zij met de afgeschreven boeken “op mijn gebied” deden. Haar antwoord was, dat ze vernietigd zouden worden, ik mocht ze meenemen. Wat was ik blij!

De ene Bibliotheek werd meer bezocht dan de andere, dit ligt aan de wijk. De ene chef was aardiger/toleranter dan de andere. Op voorwaarde dat er geen mensen aan de balie kwamen, mocht ik studeren uit hun boeken en dat deed ik ook.

De inhoud van deze boeken hebben mij mentaal/fysiek/geestelijk verder gebracht. Ik begon hoe langer hoe meer ideeën/zin te krijgen, om les te gaan geven, lezingen, alsook consulten thuis en elders.

Het prille begin van mijn werk als spiritueel hulpverlener ontstond doordat mijn moeder mij spelenderwijs de symbolieken van de Bijbel leerde. Door de uitleg van de soms onbegrijpelijke beeldtaal kon ik tijdens een sessie cliënten met een christelijke achtergrond veel steun geven. Gedurende de vele jaren erna volgde ik Yoga-, Tai Chi- en Chi Gong-lessen.

Op een dag bezocht ik de Grote Pasar Malam in Den Haag en ontmoette daar een  “waarzegster”, Madame Gunung genaamd, die mij aanraadde hetzelfde werk te gaan doen als wat zij deed. Ze vond mij er heel geschikt voor. Zij adviseerde dan ook om contact op te nemen met de besturen van de diverse Pasar Malams en voor Alternatieve Beurzen.

Vervolgens liet ik mij inschrijven bij de Spirituele Hoek als zgn. waarzegger/spiritueel- of mentaal hulpverlener/coach”, om in het openbaar mensen adviezen te geven.

Tijdens de Tai Chi les kwam ik in gesprek met ene Sjouke van Buuren, die handen kon lezen. Zij was een leerling van Henk van der Pol, een bekende handlijnkundige. Bij haar heb ik mijn 1e handleescursus gevolgd, daarna volgde ik meer cursussen o.a. bij Francine Rasenberg zij was ook een leerling van Henk van der Pol.

Later volgde ik lessen bij Marian Bollen, destijds lerares bij de Volksuniversiteit. Zowel bij de VU, als bij haar thuis, volgde ik meer verschillende alternatieve cursussen en workshops. Marian Bollen werkte samen met dhr. Jack F. Chandu ook een bekende handlijnkundige.

Bij de Volksuniversiteit schreef ik me in voor de cursussen: Grafologie, Kleurdiagnostiek, Gelaatkunde, Astrologie, Isis- Inzicht-/Tarot kaarten, I Tjing en Assertiviteit en ik had/was al jaren een ‘luisterend oor’ voor velen.

Na de cursussen stelde ik mijn lesmateriaal samen en ik maakte een eenvoudig foldertje.

Door toedoen van mijn lerares Marian Bollen, werd ik uitgenodigd om les te geven op de Volksuniversiteit. Vervolgens plaatste ik advertenties in de bekende Alternatieve Maandbladen en in een bekend Indisch Maandblad. 

 Ik schreef me in bij diverse Spirituele Beurzen en Pasar Malams, door het hele land. Het resultaat was, dat ik legio uitnodigingen kreeg voor: lezingen voor zalen/bij bedrijven/verenigingen, alsook bij mensen thuis. Daarnaast gaf ik privé consulten/-lessen aan kleine groepen bij bij thuis. Met regelmaat kwamen ook schriftelijke en telefonische vragen vanuit binnen- en buitenland.

Mijn liefste wens was altijd om onderwijzeres te worden of maatschappelijk werkster, coach of mentor. Ik kreeg véél meer dan ik had verwacht. Ik had mijn doel bereikt, mijn eigen werk gecreëerd  wat ik prettig vond èn het belangrijkste was…., ik was niet meer afhankelijk van een werkgever.

Tegenwoordig heb ik nog een aantal coachkinderen, die ik telefonisch begeleid. Indische mensen, die het Indisch Maandblad lezen, bellen soms nog op voor advies  alsook enkele cliënten van vroeger. Onlangs zelfs nog een dame, die ik 21 jaar geleden ooit heb ontmoet, die het nu pas een geschikt moment vond, mij telefonisch om hulp te vragen. Ook haar heb ik nog kunnen helpen.

Inmiddels ben ik 81 jaar (2020) geworden en gestopt met mijn intensieve werk. Ik kan terugkijken op een fantastisch leven! De vele (schriftelijke) dankbetuigingen die ik heb mogen ontvangen, bewaar ik als curiositeit, als teken van waardering voor wat ik heb gedaan.

De lijfspreuk van mijn vader was: “De aanhouder wint!” en die van mijn moeder: “Al heb je maar 1 leerling, wees daar dan trots op!” 

Was getekend Carla Bronkhorst

Capelle a/d IJssel, 26 juli 2020

www.carlabronkhorst.nl

-o0o-