In Nederland wonen zeker al 100 Handleeskundigen
Vanaf 1982 hou ik (Magda van Dijk-Rijneke) mij bezig met de handleeskunde en vanaf die tijd heb ik vele baanbrekers op dit gebied op de paranormale-/alternatieve- of spirituele beurzen ontmoet. Wij brachten langzaam maar zeker deze studie meer naar buiten (en uit de occulte verdomhoek) met onze drive, enthousiasme, doorzettingsvermogen, maar vooral ook met grote liefde voor dit boeiende vak. Wij gaven consulten, cursussen, workshops, lezingen en sommigen schreven ook boeken.
Het wordt tijd dat deze baanbrekers eens in het zonnetje worden gezet.
Niet alle baanbrekers heb ik persoonlijk gekend maar heb wel hun werken bestudeerd.
In mijn documentatiemappen vond ik tijdens corona-tijd een krantenknipsel over Lieve Hamerijck. Stadsarchief Aalst in België 30 mei 1986. Ik begon opnieuw het artikel te lezen en vond het (op z'n Vlaams) een interessant verhaal om deze baanbrekende collega op de website toe te voegen. Ik heb geprobeerd meer informatie over haar te vergaren, ook bij mijn Belgische collega's en oud studenten, maar helaas geen info. Ik weet dus niet of ze nog leeft.
Korte levensbeschrijving van Lieve Hamerijck als handlijnkundige
tekst Magda van Dijk-Rijneke
Aalst in België.
Lieve verliet in 1984 haar vaste job als regentes Frans & geschiedenis voor wat het was om zich volledig op de handlijnkunde toe te leggen. Tijdens haar ‘’zwerftocht’’ op zoek naar de ware weg, maakte ze kennis met de nieuwe Westerse spirituele filosofie. Ze begreep dat haar weg elders lag dan ondergedompeld te worden in het verstikkende, alledaagse bestaan van een a-spirituele maatschappij.
Lieve was al heel lang met dingen zoals handlijnkunde bezig, toen ze op haar 38ste opeens een ‘flash’ kreeg. Ze wist gelijk wat haar volgende doel in haar leven was. Ze zei haar baan op en niet veel later kreeg ze al een aanbod om over de handlijnkunde, karma en reïncarnatie een lezing te houden.
"Mensen die hun handen tonen, tonen hun ziel. In onze handen staat onze ziel geschreven. Alles wat we denken, hoe we voelen en wat de mogelijkheden zijn, staat in de hand. Als mensen veranderen van ingesteldheid, andere voornemens maken dan veranderen ook de lijnen", verteld Lieve .
Ze lees graag de handen op de karakteriële en spirituele manier. Ze vindt het haar taak om de mensen een beetje gemoedsrust te geven, die taak is heel klein en heel eenvoudig. ‘’Laat mij een klein lichtje zijn’’.
Lieve verteld ook dat ze wel haar licht heeft opgestoken bij tarotkaarten lezen, pendelen, magnetiseren, foto’s invoelen en dergelijke, maar voor haar zijn het toch de handen.
"Handen liegen niet, alles in de hand heeft een betekenis". Lieve wil de handlijnkunde uit de vergeethoek halen zodat het niet meer als een kermisattractie worden beschouwd.
Ze probeert de mensen te sensibiliseren voor parapsychologie. Ze vindt dat de mensen gevangen zitten in hun vijf zintuigen en in hun verstand. Dat ze ruimer moeten worden en de geest moeten begrijpen, want aan de geest kan je veel vragen. En dat dragen we allemaal in ons.
Waar vroeger duizenden jaren geleden de geest het belangrijkste was (veel mensen waren toen helderziend) zijn we tot nu toe geëvolueerd naar materie. Van de geest weten we niets meer, die is schijn geworden.
Maar zegt Lieve, we zijn nu een nieuwe periode aan het instappen, een periode waarin het materialisme van deze tijd (1986) zich moet koppelen aan de spiritualiteit. Iets wat alleen uit materie bestaat is destructief, we moeten terug naar de geest.
Bron:
De Voorpost | 30 mei 1986 | pagina 3 - Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst (courant.nu)
zie ook krantenartikel: Lieve Hamerijck 2
Maak jouw eigen website met JouwWeb