In Nederland wonen zeker al 100 Handleeskundigen

Korte levensbeschrijving van Helena van den Hogen als handleeskundige en talentencoach. 

* Hoe is het zo gekomen?

   Eigenlijk was ik als kind heel gevoelig en zat een dieper weten soms al aan de oppervlakte. Als voorbeeld weet ik nog dat ik als 8-jarige tot 3 keer toe achter elkaar tegen mijn moeder zei: ‘Mama, ik leef nu, dus maak ik het einde der tijden mee..’. Wat ik volgens mij toen bedoelde was een referentie naar deze tijd - we zitten in het midden van een omwenteling, een evolutie -, dus dat ik op latere leeftijd op zoek was naar meer bewustwording was een heel natuurlijk gevolg ervan, ik moest alleen nog een vorm vinden!

* De interesse voor handlezen.

   Destijds, in 1987, was ik lerares Engels in Utrecht. Ik woonde toen in Amsterdam en omdat ik mijn trein had gemist ging ik even naar V& D op Hoog Catharijne. Op de boekenafdeling viel mijn oog op een boekje over handlezen. Meteen gekocht en mezelf ’s avonds op de bank geïnstalleerd. Maar ik vond er niets aan, zo theoretisch, allemaal lijntjes in een boek, nee, dat was niets voor mij. Ik wilde iemand die erover kon vertellen, uit eigen ervaring, dat leek me veel levendiger en interessanter.

Binnen een week las ik een aankondiging van een vrouw, die uit Israël kwam overvliegen, dat zij in de avonduren over handlezen zou vertellen. De groep toehoorders waren zo geboeid dat we haar hebben overgehaald een week les te geven.

Daarna kwam ik Lies Franse uit Amsterdam op het spoor bij wie ik de Vakopleiding Handanalyse en Nageldiagnostiek van 2 jaar heb gedaan die ik in 1990 heb voltooid.

* Ervaringen met handlezingen

   In het begin las ik handen in mijn naaste omgeving, op beurzen, maar vooral ook bij leerlingen en studenten als ze dat wilden. Voor mij is handlezen een manier om mijn intuïtie te laten stromen. Ik heb de handen blijkbaar nodig als ‘handvat’ om dat op gang te laten komen.

Ik ben ongeveer 40 jaar lerares Engels geweest en heb er altijd in de klas over verteld. Degenen die wilden konden bij mij in de lunchpauze ongeveer 15 minuten de handen laten lezen en dat waren er best veel!

Mijn ervaring is dat als de ontvanger zich openstelt ik makkelijk kan lezen. Doet die persoon dat niet, dan gaat de lezing stroever. Gelukkig heb ik dat niet vaak meegemaakt…

  Een bijzondere ervaring was dat ik tijdens een sollicitatiegesprek voor een nieuwe baan bij een Hogeschool de handen  van mijn toekomstige werkgever heb gelezen. Hij was geïnteresseerd in Astrologie en was aangenaam verrast over de directe manier waarop ik door middel van het lezen van zijn handen dingen kon vertellen in plaats van een flinke voorbereiding voordat je iemands horoscoop kan lezen. Hij is toen ook een opleiding handlezen gaan volgen.

* Praktijk

   Op 1 februari 2007 ben ik officieel met mijn praktijk begonnen. Tot op de dag van vandaag (al 31 jaar) lees ik nog steeds met veel plezier de handen van mensen.

Ook geef ik lezingen en workshops op aanvraag.

* Mijn motto

   Mijn grondhouding is dat ik mensen wil helpen zichzelf te helpen. Handlezen is voor de ontvanger een manier om bewuster te worden van wie hij of zij is en voor mezelf een manier om mijn intuïtie te ontwikkelen en te laten stromen.